zondag 19 november 2017

Stephanie Verbraekel † 07/11/2017



Je leunt je lange ledematen op de lessenaar
Terwijl je vingers krullen rollen
Nonchalant blaas je je engelenhaar opzij

Jij krinkelendewinkelende gekke ding
Je glimlach verlicht ons hoekje van de klas
Alsof je echt een halo had

Ik kan zien hoe je overstak
Je ogen dromerig met avonturen
Toen plots de dood je meesleurde

In je vaart
Nam je een stukje van mij
Mee

Geen opmerkingen:

Een reactie posten